Hera Kuroiashita

Wygląd:

Średniego wzrostu (169 cm), chudziutka budowa ciała, choć piersi i biodra ma ślicznie zaokrąglone. Na głowie czupryna czarnych jak smoła włosów z krwistoczerwonym pasemkiem z samego przodu. Jej fryzury są zmienne jak pogoda: raz ma upleciony gruby warkocz, innym razem sterczą jej z głowy dwie śmieszne kitki, a jeszcze kiedy indziej na ramiona leją się fale kosmyków – rozpuszczone włosy sięgają do łopatek.
Oczy ma ciemne, niemalże czarne, zlewające się ze źrenicami, ale kiedy jest głodna, to szybko przyjmują barwę niesamowicie intensywnej czerwieni – i zostają takie jeszcze na długo po tym, gdy Hera zaspokoi głód.
Drobna twarz, cienkie brwi, zadziorny, tajemniczy uśmieszek, a do tego wiecznie ciekawskie oczy i mina, jakby jednocześnie była diabełkiem i aniołkiem. Uwielbia biżuterię, dlatego w uszach ma łącznie kilkanaście kolczyków, a chude nadgarstki, ramiona i kostki u nóg przyozdabia różnymi bransoletkami. Nade wszystko kocha czerwień, zwłaszcza połączoną z ciemnymi kolorami: czernią, szarością, ewentualnie brązem. Zawsze ma na sobie jakiś szkarłatny dodatek, zazwyczaj zresztą więcej niż jeden.
Uwielbia zapach brzoskwiń i zawsze spryskuje się słodkimi perfumami na ich bazie.

Zawód:

Niby brak, ale jest eksperymentatorem pełną gębą – chętnie wszystkiego spróbuje w życiu!

Wykształcenie

Chłonie naukę i wszelkie nowości, ale wyłącznie jako samouk – nauczyciele nie są potrzebny

Charakter:

Chyba najweselsza z całej rodziny, choć typowym wesołkiem wcale nie jest. Kobieta zmienną jest i Hera stanowi tego najlepszy przykład – kiedyś, za nastolęctwa, była niezrównoważona psychicznie, ale na szczęście jej to przeszło. Teraz – nieco bardziej normalna – wydaje się o wiele bardziej opanowana i trochę poważniejsza. Nadal jednak nie minęło jej zamiłowanie do jednego: eksperymentowania ze wszystkim, co się tylko da!
Ludzkie używki, różne zaklęte talizmany, najróżniejsze pozycje w łóżku – Hera w niczym się nie ogranicza i chłonie życie pełną gębą. Nie znosi nudy ani wiążących ją zasad, dlatego ma tendencje do ich łamania ich. Nie obchodzą ją również zbytnio konsekwencje grożące w przypadku niestosowania się do nich – żadna kara, ani psychiczna, ani cielesna, jej nie straszna, a niektóre nawet wyjątkowo ją ciekawią i chętnie by ich zaznała. Jedyną konsekwencją swoich czynów, której definitywnie nie chciałaby ponieść, jest skrzywdzenie jej bliskich – wobec brata bliźniaka zawsze była wyjątkowo rodzinna, a od jakiegoś czasu żywi w dodatku większą sympatię do pozostałego rodzeństwa, nawet – o dziwo! – do ojca. W głębi duszy zaczęła marzyć o naprawieniu stosunków w rodzinie Kuroszy i powoli próbuje wyjść z własnej strefy komfortu, aby do tego doprowadzić.
Uważa się za najinteligentniejszą w całej rodzinie, bo jak sama twierdzi, bez przerwy chłonie wiedzę. I choć faktycznie stara się sporo czytać, gardzi wszelkimi nauczycielami: jest samoukiem do kwadratu i nie wyobraża sobie, że ktoś mógłby ją czegokolwiek uczyć.
Przyjaciół zbyt wielu nie ma, choć ostatnie lata życia poświęciła na podróże po całym świecie i gdzieniegdzie parę ciekawszych osób poznała. Jeśli już jednak kogoś polubi, nie ma problemów z okazywaniem sympatii. A jeśli do kogoś zapała niechęcią – tym bardziej nie ma problemów z okazywaniem nienawiści i pogardy.

Rodzina:

Matka Hachiko, ojciec Testament, siostra Banshee, brat bliźniak Gabriel, bracia Samuru i Gaki

Krew:

B

Moce:

Kontrola lodu – Hera potrafi stworzyć lód za pomocą umysłu albo zamrożenia wody. Maksymalny czas trwania: 4 posty, przerwa 4, jeśli używa mocy w większym stopniu. Jeśli w mniejszym, 3 posty mocy, 3 odpoczynku.

Przemiana w białego lisa – Hera potrafi przemienić się w lisa. Transformacja przechodzi w miarę bezboleśnie, aczkolwiek czuć, jak kości zmieniają swoje miejsca. Pod postacią lisa ciało mierzy osiemdziesiąt centymetrów długości wraz z ogonem, waży siedem kilogramów. Całe futro jest białe. Wszystkie zmysły – węchu, dotyku i smaku – są takie same jak w przypadku zwierzęcia. Po przemienieniu z powrotem w „ludzką” formę wszystko wraca do normy, choć potrzebna jest chwila na wyrwanie się z szoku spowodowanego nagłym przypływem szarych komórek (szok trwa na tyle długo, że przeciwnik może ją spokojnie obezwładnić). Maksymalny czas trwania: 6 postów, 3 posty przerwy.

Lewitacja – zdolność unoszenia się nad podłożem maksymalnie do 12 metrów. Maksymalny czas trwania: 3 posty, 3 posty przerwy, jeśli unosi się do 12 metrów. Jeśli do 8 metrów, to 4 posty trwania, 4 odpoczynku.

Słabości:

Lęk przed pająkami – nienawidzi tego robactwa i panicznie się go boi. Kiedy widzi choćby najmniejszego, jest przerażona. Zazwyczaj od razu daje nogę, bo nie może nawet patrzeć na te straszydła
Walka wręcz – Hera jest raczej słabiutka. W bezpośrednim, fizycznym starciu zbyt wiele nie zdziała. O wiele lepiej walczy jej się na odległość albo... po prostu ucieka.

Pozostałe ważne informacje:

– Ma zamiłowanie do bazgrania, wszelkiego malowania i rysowania. Gdyby mogła, robiłaby to cały dzień.
– Nad życie kocha czerwień (zaraz potem czerń).
– Jest leworęczna.
– Kocha zwierzęta i nigdy żadnego nie skrzywdzi. Oprócz pająków, rzecz jasna.

Historia postaci:

Od najmłodszych lat nie czuła się zbyt związana z ojcem. Często nie było go w domu, a ona sama wychowywana była głównie przez służące i matkę. Jedyną osobą, z którą utrzymywała nadzwyczajną więź, był jej brat bliźniak – Gabriel.
Dalszy etap swojego życia spędziła właściwie sama – szwendała się po różnych zakątkach świata, nie mogąc odnaleźć swego miejsca. Obecnie wróciła, by znowu chłonąć życie w Yokohamie, jak za dawnych, dobrych czasów. Na nowo również zaczęła zadawać się ze swoimi braćmi, a nawet z ojcem. Ma ambitny plan – pogodzenie całej rodziny i utworzenie wielkiego, dogadującego się ze sobą rodu, który będzie w stanie przewyższać pozostałe wampiry.