Godność: Levy Leander.
Wiek: Dwadzieścia trzy lata.
Zajęcia: Brak.
Wygląd:
Dziewczę niewysokie, metr siedemdziesiąt wysokości, do tego wazy pięćdziesiąt kilogramów. Ma dosyć szczupłą - wręcz wychudzoną sylwetkę. Levy ma białą jak porcelana skórę, którą w niektórych momentach zdobią siniaki stworzone przez jej ofiary... które się broniły. Ma długie, różowe włosy które sięgają jej kostek oraz duże oczy ze złotymi wręcz źrenicami. Wampirzyca ma bardzo delikatne rysy twarzy oraz piękny uśmiech, choć nie za często widoczny... ostatnimi czasy zbyt dużo się wydarzyło w jej życiu. Jedynym sposobem jej ubioru ostatnimi czasy są tradycyjne kimona choć nie tak eleganckie jak ze sklepu. Najczęściej ręcznie robione z jakiejś... szmaty. Prześcieradła czy czegokolwiek innego.
Zawód: Brak.
Wykształcenie: Średnie.
Charakter:
Ostatnimi czasy jest pozbawiona nadziei i dzika. Nie poznaje kompletnie siebie... wręcz bym powiedziała, że zapomniała kompletnie o swoim poprzednim życiu i o tym kim była. Jest zdezorientowana a jedynym uczuciem jakie ostatnio poznała jest chęć mordu i zaspokojenia głodu. Nie panuje na sobą i ciężko stwierdzić kiedy może się na Ciebie rzucić w mniej pozytywnym znaczeniu tego słowa. Jest wycofana, nie wychyla się zbytnio kiedy nie ma takiej potrzeby. Nieufna, strachliwa i wręcz boi się zawierania nowych kontaktów.
Rodzina:Brak.
Sługa/Pan: Brak.
Krew: Czysta (B)
Moc/e + krótki opis i ograniczenia:
x Lisi płomień - rzuca w przeciwnika kulą żarzącego się na pastelowy róż ognia, który strawi wszystko co spotka na drodze. Czas trwania 3 posty, odnowa też 3
x Przemiana w liso-szopa - zmienia się w ogromną szopolisicę o kremowym futrze i typowo szopich znamionach. Jako czworonóg mierzy dwa metry. Czas trwania 4 posty, odnowa trzy.
x Urok - rzuca na ofiarę urok, nawiązując z tą osobą kontakt wzrokowy. Wtedy ów osoba do momentu aż nie użyje blokady umysłu lub nie odwróci wzroku zrobi wszystko co Levy jej karze. Czas trwania 2 posty odnowa 2 posty.
Słabości:
x Słaba głowa do alkoholu.
x Boi się w sumie wszystkiego.
x Samookalecza się, dla odprężenia co zresztą ją osłabia.
Pozostałe ważne informacje:
x Jest hybrydą, szopolisa - nie pamięta kompletnie swojej przemiany i co się wydarzyło później.
x Cierpi na amnezję, w jej głowie tkwi jedna wielka dziura.
Historia postaci: Pochodzi z londyńskiej rodziny, która i tak ją porzuciła więc jednym słowem jest nie ważna. Porzucili ją podczas jednej z podróży, gdzie akurat wtedy przebywali w Japonii. Dzień w którym trafiła do sierocińca był bardzo deszczowy i nie przyjemny. Dodatkowo Levy nie miała jakiegoś konkretniejszego okrycia więc było jej dwa razy bardziej zimno. Kobieta która ją znalazła była akurat opiekunką na zmianie. Była niesamowicie przerażona, kiedy dotykając skóry Levy poczuła jeden wielki chłód. Z najgorszymi myślami nie wiedziała co robić. Levy mająca tylko roczek ani się nie ruszała, była zimna jak trup więc wszystkie oznaki życia po prostu spłynęły. W końcu jednak kobieta się uspokoiła, kiedy usłyszała cichy płacz dziewczynki, który domagał się jedzenia. Wszystko było okej, gdyby zimno dziecięcego ciała nie dręczyło jej przez cały ten czas. Mimo, że była okryta kocykami, była blisko kominka to wciąż temperatura jej ciała była niska. Na początku myślała o tym sama, kiedy jednak popytała inne opiekunki czy jest możliwe posiadanie temperatury dużo niższej od 36,6 stopni, te tylko widocznie rozbawione odpowiadały - chyba tylko trupy taką temperaturę mają. Kobieta później zaczęła coraz więcej artykułów archiwalnych przeglądać, co by się dowiedzieć więcej na temat. W końcu trafiła na przeróżne bloki i artykuły o wampirach i wampiryzmie. Wtedy wszystko się wyjaśniło, jednak zamiast kolejnego porzucenia Leander, opiekunka postanowiła ją wychować po ludzku. Zdrowo ją odżywiała, traktowała ją jak własną córkę. Levy powoli wyrastała na śliczną dziewczynkę. Inne dzieci w końcu przestały się bać koleżanki z sierocińca i zaczęli się z nią bawić. Od tamtego czasu wszystko było ok, dopóki różowo-włosa nie skończyła czternastu lat. Jej koleżanka z pokoju miała rozległą depresję, miewała mnóstwo myśli samobójczych,a pewnego wieczoru, kiedy Levy była w stanie spoczynku, jej koleżanka postanowiła się samo-okaleczać. Zapach krwi działa na wampira jak narkotyk. Oczy przybrały kolor szkarłatu, a zęby kaleczą wargi, żeby tylko się bardziej wysunąć. Leander znalazła się przy koleżance błyskawicznie. Wpatrywała się w jej rany z wielkim pożądaniem. Można powiedzieć, że walczyła wtedy sama ze sobą. Tego dnia jej współlokatorka poznała sekret, który był utrzymywany te czternaście lat przez opiekunkę. Nie przeszkadzało jej to zbytnio. Od lat interesowała się wampirami, więc mieszkanie z jednym z nich był ciekawy. Współlokatorka nawet anonimowo dawała na spróbowanie swojej krwi, ale nie trwało to długo. Krótko po tym tamta popełniła samobójstwo skacząc z dachu. Tylko dlatego, że opiekunka postanowiła ją zabrać do siebie, utrzymując z dala od reszty dzieciaków, a zwłaszcza tamtej jednej, problematycznej dziewuchy, która zniszczyła dietę Levy. Później chodzenie do szkoły i zagłębianie się w ludzki świat sprawiło, że Leander stała się jeszcze bardziej śmiała i chętna do zawierania przyjaźni. Bestia która objawiła się tamtej nocy została ukryta głęboko w czeluściach umysłu dziewczyny. Uczyła się i dorastała, aż do stanu pełnoletności, w którym przeprowadziła się do Yokohamy, gdzie sobie teraz żyje.
Inne wasze konta: Manabi, Baa
Indeks 
