NPC Nei

Piękna kobieta, która zdecydowanie wygląda młodziej niż na swój wiek. Jest w połowie Japonką (ze strony ojca), w połowie Rosjanką (ze strony matki), ale wychowała się w Japonii i przez długi czas to ten kraj uważała za swoją ojczyznę. Dość niska, bo mierzy ledwo 163 cm wzrostu, chudziutka i o twarzy arystokratki. Ma ciemne, spokojne, momentami chłodne oczy, porcelanową cerę i długie, niesamowicie proste włosy. Z natury są delikatnie brązowe, ale Haruka od lat farbuje je na bardzo jasny blond. Ubiera się z klasą i zawsze dba o swój nienaganny wygląd.



Wobec obcych zdystansowana, raczej małomówna, choć kiedy chce, umie się przymilić, aby zdobyć czyjąś sympatię. Jest niesamowicie zapracowana (menadżerka działu handlowego francusko-japońskiej firmy produkującej elektronikę – bez przerwy jest w wyjazdach firmowych), ale na pierwszym miejscu stawia rodzinę: czyli męża i córkę. W dzieciństwie Nei nie bywała często w domu, podobnie jak jej mąż, ale zawsze znalazła czas choćby na rozmowę telefoniczną z dzieckiem – Nea jest więc mocno przywiązana do obojga rodziców.




Również młodo wyglądający Francuz, o krótkich, niemalże białych włosach i jasnych oczach. Szczupły, odrobinę umięśniony, ale z wiekiem stracił formę, mierzy ok. 185 cm wzrostu. Ma karnację tak bladą jak swoja żona. Na kościstej twarzy rzadko kiedy pojawia się uśmiech – podobnie jak Haruka pozytywne emocje rezerwuje tylko dla najbliższych.



Niemal kropka w kropkę jak u żony. Poznał się z Haruką w tej samej pracy, sam również zarządza jednym z ważniejszych działów, przez co non stop wyjeżdża na delegacje. Kocha naukę, ale nie stroni od sztuki – w dzieciństwie ćwiczył śpiew i grę na fortepianie. Ma doskonałe maniery, chociaż potrafi być wyrachowany. Oczywiście, wobec zony i córki jest najwspanialszy na świecie, bo w końcu rodzina najważniejsza.




Bardzo wysoki (198 cm) i potężnie zbudowany mężczyzna. Umięśniony, krzepki, zwinny – widać, że pomimo wieku trzyma niezłą formę. Ma ciemne, niemalże czarne włosy sięgające trochę za ucho, jego twarz zawsze zdobi gęsty zarost, a brwi niemal zawsze są ściągnięte w grymasie niezadowolenia. Ma ciemne, brązowe oczy, a lewe z nich przecina podłużna blizna – ogółem na ciele ma sporo pozostałości po dawnych ranach, ale większość skryta pod (niemal zawsze luźnym i sportowym) ubraniem.



Maurice już od małego należał do francuskiej Oświaty i walczył z wampirami. Stał się poważanym autorytetem, nieraz wynoszono go nieoficjalnie do legendy. Po wielu latach zmagań z krwiopijcami dowództwo postanowiło na stałe osadzić go w niewielkim mieście we Francji, gdzie miał patrolować spory teren. Na potrzeby tamtejszej ludności stał się więc głównym komendantem policji, chociaż tak naprawdę polował na wampiry. W tamtej wiosce poznał Neę oraz jej rodziców.
Kiedy Nea była mała, pomógł jej się wydostać ze szponów Milky’ego (<3). Choć rodzice Nei nie wiedzieli, że ich córkę napadł wampir, i tak uznali Maurice’a za bohatera. Po latach sami sprowadzili go do Japonii, aby pomógł im odnaleźć Neę.
Maurice jest dość wesołym i sympatycznym człowiekiem, chociaż podczas pracy skupia się wyłącznie na łowach i wtedy trudno zobaczyć na jego twarzy uśmiech. Bardzo dokładny perfekcjonista, który nie waha się nad wyeliminowaniem wroga – nie ma sumienia, jeśli chodzi o zabijanie wampirów.

Święty sztylet – niewielkie ostrze zamontowane pod prawą dłonią Maurice’a, które może szybko i sprawnie wysunąć. Jest srebrne i podczas działania naładowane elektrycznością. Rany u wampira po takim ostrzu nie tylko są bolesne, ale i goją się o wiele wolniej. Jeżeli Maurice trafi ostrzem prosto w mózg czy serce, może spowodować nawet śmierć – chociaż tyczy się to ludzi i słabszych wampirów. W przypadku silniejszych najpewniej jednak pozbawi przytomności. Sztylet wymaga naładowania mocą Maurice’a, dlatego po jakimś czasie staje się na moment bezużyteczny i jest tylko zwykłym nożem. Czas trwania/odpoczynku: 5/4 posty.



Pomieszanie z poplątaniem – (zaawansowana) Maurice potrafi oddziałać na zmysły wroga, czy to człowieka, czy wampira. W przypadku zwykłego człowieka może w danej chwili wmówić mu dowolną rzecz i sprawić, że ten np. zobaczy lub usłyszy w oddali coś, czego w rzeczywistości nie ma – i natychmiast tam podąży. Moc działa podobnie u słabszych wampirów. U silniejszych Maurice może działać tylko na jeden, wybrany zmysł. Magia nie może wyrządzić realnej krzywdy, po prostu wróg może się zagubić w tym, co widzi/słyszy/smakuje/czuje. Maurice musi dotknąć karku wroga, aby magia zadziałała. Czas trwania/odpoczynku: 6/4 postów (u słabszych jednostek), 5/4 posty (u silniejszych, głównie wampirów A i B).

Stęchlizna – (średniozaawansowana) moc działa tylko na wampiry. Maurice za pomocą ruchów dłoni potrafi wydobyć z podłoża śmierdzący, trujący i gęsty gaz, który otępia wampiry, osłabia ich zmysły, a nawet – powoduje nieprzytomność, jeśli wampir znajduje się za długo w tej trującej mgle. Na ludzi nie działa wyniszczająco, może jedynie śmierdzieć i przesłonić widok. Czas trwania/odpoczynku: 4/4 posty (jeżeli wampie znajduje się przez całe 4 posty w dymie, traci przytomność).

Złoty strzał – (podstawowa) czyli po prostu kontrola nad elektrycznością. Maurice może porazić wroga błyskawicą, którą wytworzy we własnej dłoni. Może zaatakować zarówno z daleka, jak i z bliska – niemniej strzał z daleka najwyżej otumani na moment wroga. Tylko atak bezpośredni, przy jednoczesnym dotyku przeciwnika, może uszkodzić mu daną część ciała – ale tylko chwilowo. Ponieważ magia jest na poziomie podstawowym, nie może spowodować trwałych obrażeń: wszelkie dolegliwości, jak ból czy rany, trwają tylko kilka postów. Zasięg magii: do 3 metrów. Czas trwania/odpoczynku: 3/4 posty.