Pracownia - niedostępna bez obecności Reiji'ego!

Admin

***

Bałagan. W ten sposób można był jednoznacznie określić stan tego pomieszczenia. Dla zwykłego osobnika, który dopiero co wszedł do tego miejsca, to miejsce wyglądało jakby dawno nie widziało sprzątania. Porozrzucane papiery oraz przedmioty w różnych miejscach, o które było łatwo się potknąć, gościły dosłownie wszędzie. Po prawej i lewej stronie znajdowały się regały z półkami zawierającymi w sobie różne przedmioty. Większość z nich była zawinięta w różnego typu materiał, na którym wyszyto znaki. Znajdowały się też w wielu losowych miejscach - dookoła półek, przy wejściu, na drzwiach, na ścianach, na meblach... Charakter pisma wyglądał jakby pochodził od jednej osoby.
Oprócz tego na środku pomieszczenia znajdował się duży blat. Na nim leżało wiele książek, kilka niedokończonych szkiców i przyrządy do rysowania. Obraz dopełniał widok odsuniętego krzesła i na pół wypitej kawy.
Owe pomieszczenie miało połączenie jeszcze z drugim. Tam też znajdowało się więcej przedmiotów różnego typu, a całe miejsce było w różnorakich znaczkach. Pismo, które nie było dla nikogo więcej zrozumiałe niż dla samego właściciela tego miejsca. Oprócz tego znajdowało się tutaj coś na kształt kuźni. Przy jednej ze ścian znajdowało się kilka różnych, skończonych ostrzy.
Dodatkowo, przy samym wejściu znajdowało się przejście do trzeciego pomieszczenia. Te zaś było całkowicie puste nie licząc tego, że w rogu znajdowały się przedmioty takie jak farby, dłuto, noże, etc. Różnorodność ich sprowadzała się głównie do możliwości użycia - czyli nakreślenia run.
Całe to miejsce jest zabezpieczone w ten sposób, że nikt oprócz Reiji'ego nie mógł wziąć jakikolwiek z przedmiotów. Oprócz tego, od postawienia kroku tutaj, wampirza siła spadała do człowieka, a moce przestały funkcjonować. Próba podjęcia się kradzieży kończyła się na uruchomieniu run odpowiedzialnych za porażenie prądem danego śmiałka. Każda kolejna próba potęgowała otrzymywaną dawkę.
Dodatkowo, można jedynie wejść tutaj i wyjść stąd tylko dzięki właścicielowi tego miejsca. W innym przypadku, drzwi tego miejsca nie ukazywały się nawet. Miejsce nie posiada okien.
Runy wzmacniają całkowicie to miejsce, część z nich jest odpowiedzialna za "wyłączenie" działania nie tylko mocy wampirzych, ale również i tworzonych/skończonych przedmiotów, a inne blokują dostęp do nich.
Nie znajdują się tutaj gotowe artefakty. Jedynie przedmioty potrzebne do ich stworzenia.

Oboje znajdują się w trzecim pomieszczeniu, tam, gdzie są jedynie przyrządy do rysowania.

Sięgnął ostrożnie po materiał, który znajdował się na oczach wampira, po czym ściągnął go.
- Ups, pająk na ramieniu - trzepnął go. - Jakkolwiek, dobra taka zabawka, taki materiał - kichnął cicho. - Ale zapach piwnicy jest okropny. Nawet ja czuję ten kurz i środki czyszczące - prychnął cicho, odsuwając się o dwa kroki od niego.
Uniósł rękę, zasłaniając usta przy ziewaniu, po czym podrapał się za uchem, spoglądając na wampira.
- Eli-chan, zastanawiam się, kto z nas jest bardziej chory. Ty, że chcesz to zrobić, czy ja, że się zgodziłem na to? - wyszczerzył zęby w radosnym uśmiechu. - Sam nie wiem, co trzeba mieć w głowie, by zgadzać się na to... Nie, żebym narzekał - białowłosy mężczyzna nachylił się nad rozmówcą. - W końcu nie mógłbym tego robić normalnie. Zawsze gdzieś słyszę marudzenie, że to niehumanitarne czy coś w tym stylu - machnął ręką. - Chociaż fakt, powinienem to robić z jakimś chirurgiem. A tam, nieważne.
Wyciągnął ręce przed siebie, przeciągając się. Pomimo wcześniejszej reakcji, wyglądał na bardzo ożywionego.
-Nie potrzebuję lekarzy ani chirurgów. Wszystko uzupełni magia - stwierdził z niezachwianą pewnością siebie. - Tylko nie obiecuję, że będzie miło. I będziesz musiał być cały czas przytomny... mówiłem ci już, nie?
Po plecach przeszedł mu przyjemny dreszcz. W przeciągu swojego długowiecznego życia doświadczył wiele, jednakże tylko jedna rzecz nigdy do tej pory nie znudziła się. Tworzenie. Tworzenie przedmiotów. Tworzenie artefaktów. Tworzenie... czego właściwie? To właśnie jest dobre pytanie. A Ayato...
- Połączenie człowieka z artefaktem... to nic. Taki artefakt działa sobie jak zwykły, tylko jest w środku danego ciała, działając jak normalny... Ale to wcale nie jest takie głupie - przyłożył dłoń do twarzy. - Jakoś mnie to cholernie kręci. Chcę spróbować tej fuzji. Nie zwykłego wszczepu, a prawdziwego połączenia. Stworzenie żyjącego artefaktu...
Wypuścił powietrze z płuc, po czym sięgnął po swój kamień na szyi.
- Elias, jedyną gwarancję, jaką ci mogę dać jako twój stary kumpel, to fakt, że nie pozwolę ci umrzeć. Czy taka ci wystarczy? - spytał sie białowłosy, po czym puścił przedmiot. - Tak czy siak, rozbieraj się. Teraz. Jak masz jakieś pytania, to zadawaj tera. I nie próbuj mnie przy tym zabić, tobie to nie wyjdzie na plus, a ja chcę jeszcze pożyć trochę latek.